“2003, ons land wordt ondergedompeld in de shockgolf”, om maar van een “trap-de-deur-in-huis” intro te spreken!
In het dagelijks leven is Wannes Van de Velde straathoekwerker, maar in ’99 begon hij met zijn broer Castro'n'Pollux en maakte ze in 2000 hun eerste demo: demonstratie. De plaat werd heel goed ontvangen en dan was het nog maar een jaartje wachten op de eerste single: Herfst 2057. Daarop stonden drie nummers, waarvan
EENS met Spacekees en Terilekst bij iedereen bleef hangen. Toen was het even wachten tot de shockgolf, maar die is nu aangebroken! Castro werd in ’77 geboren in Mechelen en woont tegenwoordig in Gent (bekend van Flikken). Hij rapt niet in het Gentse accent maar in een meer verstaanbare versie die zeker in de smaak zal vallen bij het Nederlandse publiek dat ‘t Hof van Commerce maar niets vindt (omdat ze er niets van verstaan).
Castro laat goed merken dat hij communist is: zijn naam heeft veel gelijkenissen met iemand in Cuba, de lay-out van de cd is nogal rood met een op het Russische alfabet geïnspireerd lettertype en een gebalde vuist. De teksten op deze cd zijn ook door het rode beinvloed: “Fuck Bacardi, als ik drink ist Club Havana!”, “Communisme zou de mens reduceren tot arbeid/ Maar tewerkstelling is wel ’t masker voor economische lafheid.” WOW! Een goeie flow EN teksten met inhoud!
Een van de beste nummers op dit album is ongetwijfeld “Rudy”. Dit is geen feestnummer, maar eerder een nummer om rustig op een warme zomeravond met een glas Club Havana Añejo 7 años in je zetel te beluisteren. Het begint met een rustige jazz beat en je hoort Castro die reporter ter plaatse speelt bij een huis waar een drama heeft plaatsgevonden en het verhaal aan Martine (van het journaal op tv1) verteld. Dan krijg je heel het verhaal van Rudy te horen en hoe zijn werk hem zo ver dreef.
Staten-Generaal is een Belgisch nummer: de beat komt van een nummer van Jacques Brel en de tekst gaat over alles dat fout gaat en ce plat pays. De eerste singel die samen met een videoclip uitkwam was “Muziek”. Dat was een goeie keuze want de beat blijft urenlang hangen! Het nummer wordt ook elke keer je het hoort beter! Meestal heb ik het niet zo voor de vrouwelijke stemmen in het refrein van een nummer, maar hier past het echt bij! Het lijkt wel wat op de hiphop die we uit Frankrijk gewend zijn, maar Castro werkt er dan ook op samen met Souli Jazzy.
Op stroopwafels blaast Castro samen met Terilekst de grens op! De beat is vet, maar ik begin toch te twijfelen over de kwaliteiten van Castro in de keuken: “Ik smelt Belgische chocolade tot vet en bak er friete in!” Terilekst moet ook nog even van de gelegenheid gebruik maken om naar Casto (ja geen tipfout) uit te halen en hem te verwijten dat hij hiphop niet doorheeft. Op een nummer zoals Palestina heb ik lang moeten wachten: ik denk dat Castro een van de eerste mc’s is die dit onderwerp aankaart. Hij maakt een vergelijking in dit nummer die ik ook al heb gemaakt: die tussen Israel en NAZI-Duitsland: “ze zullen later zeggen da ze ’t nie gewusst haben”, “niemand nog die weet wa ‘t verschil tussen Sharon en Hitler is.” Dit nummer kan ik wel 100x opnieuw horen! Het eindigt met een stukje van een van de vele nieuwsberichten die je op tv ziet over het vermoorden van burgers dat daar dagelijkse kost wordt. “Steen tegen hightech-wapen. David versus Goliath” Maar iedereen weet dat david won...
Door:
LRF | Gepubliceerd: 22 Jul 2003 |
Gesloten